Herkesin Doğusu

Herkes kendi içindeki Doğu’yla yüzleşirken, kimin aklına gelir kendini sarıasma kuşlarının masalında bulacağı? Kimin aklına gelir bir güvercinin kokusuyla yüzleşeceği? Bu öyküler, soyut bir dünyanın gerçekle çakışması olarak da yorumlanabilir; gerçekliğin soyutla imtihanı olarak da. Nasıl yorumladığımız çok da önemli değil, neticede bir var bir yok olan Tanrı, zaman parçalanırken rüyada, belki kuşlukta belki üçüncü saatin sonunda, nasılsa oyalanır durur bizim gibi “Masalsız Yusuf”larla. Feyza Akbulut Öner, bu kitabıyla, herkesin Doğu’sunu yüzüne vuruyor.
Bir s¸eftali tomurcuklanmıs¸tır yas¸lı bir dalda, iki tas¸ arasından su¨rgu¨n vermis¸tir bir ot. O¨mru¨nu¨ tu¨keten bir su damlası buharlas¸ıyordur o su¨zu¨lu¨rken. Bir kadın son kez bakıyordur ellerine, bir gu¨l yapragˆını do¨ku¨yordur, bir fil dogˆdugˆu gibi o¨lu¨yordur ve bir kus¸ havalanıyordur o anda. Varlıgˆın bilmezse o¨zu¨n bilir, sezersin, belli belirsiz hafiflersin, demis¸tim. Elin elimdeydi. Kac¸ kere o¨pmu¨s¸tu¨n sonra beni. Gu¨lu¨s¸mu¨s¸tu¨k. I·nanmayınca gu¨lecek yer arıyordu insan herhalde. 
Kurdun kus¸u o¨ptu¨gˆu¨ nerde go¨ru¨lmu¨s¸ Yusuf?