Hani İbrahim...

Hani İbrahim... Kısa Özet

İbrahim tek tanrı inancına sahip topluluklar için ortak bir nokta mı? Bu soru, nadiren burada olduğu kadar kapsamlı ve hassas bir şekilde ele alındı. Bristow, Kutsal Kitap’taki ve Kur’an’daki İbrahim anlatılarını derinlemesine analiz ediyor ve anlatıyla dünya görüşü arasındaki sıkı bağlantıdan yola çıkarak, İbrahim’in iki portresi ve bu portreleri sunan iki inanç geleneği arasında titiz ve aydınlatıcı bir teolojik karşılaştırmanın temelini atıyor. Bristow, savını geliştirirken anlatıdan dünya görüşüne uzanan ilişkiyi analiz etmenin özgün bir modelini tanıtıyor ve Müslüman Türkler için İbrahim’in rolü üzerine önemli bir ışık tutuyor. Hani İbrahim… (Sharing Abraham?), anlatılar ve dünya görüşleriyle ilgili çalışmalar, karşılaştırmalı teoloji, Kutsal Kitap ve Kur’an yorumbilimi, İbrahim ile ilgili çalışmalar ya da Türkiye’deki İslam ile ilgilenen herkes için temel bir kaynak.

George Bristow’un çalışması, Kutsal Kitap’taki ve Kur’an’daki İbrahim karakteriyle ilgili temaların aydınlatıcı bir incelemesi. Bristow çok çeşitli akademik kaynaklardan yararlanarak iki kitaptaki İbrahim karakterini de titiz ve anlayışlı bir şekilde analiz ediyor. Çalışması son olarak, Müslümanlarla Hristiyanlar arasındaki iletişimi nasıl dürüst ve akıllıca ilerletebileceklerini gösteriyor.

Gabriel Said Reynolds, İslami Çalışmalar ve Teoloji Profesörü, University of Notre Dame

Dr. Bristow İbrahim’in torunlarını, Atamız İbrahim’in tartışmalı mirasını sabırla ve nezaketle ele almaya çağırıyor. Yazar üç inanç arasında sağlam adımlarla hareket ediyor; Yahudileri, Hristiyanları ve Müslümanları bilgilendiren ve onlara meydan okuyan sayısız içgörüyü etkili bir şekilde sunuyor. Titizlikle ve detaylara dikkat ederek özenli bir iş başarıyor. Dr. Bristow araştırmasını, çoğunluğu Müslümanlardan oluşan bir ülkede yaşarken yapıyor, bu da başarısını daha dikkate değer hale getiriyor. Bunun sonucunda kitap, popüler tartışmalardan oluşan kalabalık bir alanda akademik açıdan güçlü ve sorumlu bir çalışma olarak öne çıkıyor.
Shabbir Akhtar, Faculty of Theology and Religion, University of Oxford