Güzel ve Çirkin

Yemeklerini neredeyse bitirmişlerdi. Baba tam olarak ne yapmaları gerektiğini bilmiyordu. Yemeklerini bitirdikleri o anda ayak sesleri duyulmaya başladı. Korkusunun azaldığını zanneden Güzel, yeniden korkusunu hissetti. İşte Çirkin gelmiş ve yemek odasında önlerinde duruyordu. Güzel, Çirkin’i görür görmez titremeye başladı. Babasının arkasına sokulup, onun arkasına saklanmaya çalıştı. Çirkin kızgın görünmüyordu, ciddi bir ifadeyle Güzel’e baktı.

*İyi akşamlar yaşlı adam, iyi akşamlar Güzel* dedi.

Bu karşılama Güzel’in daha da korkmasına sebep oldu. Fakat yine de böyle davranırsa, bunun ev sahibine kabalık etmek olacağını düşündü. Korkusuna yenilmemeye çalıştı. Çirkin’in önüne dikilip: *İyi akşamlar Çirkin* dedi.