"Mısır’a yaptığım son yolculuktan geriye kalan en önemli, en güzel anı Taha Hüseyin’le karşılaşmam oldu. Gülümseyişinde (neredeyse boş bulunup bakışlarında diyecektim;) ne sakin bir huzur, sesinde ne büyük bir rahatlık, sözlerinde de ne büyüleyici bir bilgelik vardı! İnsan onunla bir bilgi bahçesinde geziyormuş duygusuna kapılıyor, hiçbir konuda da açığını yakalayamıyordu: Yabancı dillerdeki yazarları çok yakından tanıyordu, belleği de mucizeden farksızdı."-Andre Gide
