Güneş Anne ve Çiçek Kız

Güneş Anne, her sabah koca çantasıyla erkenden evden çıkar. Kimse bilmez ne yapar… Ne zaman, nereye gittiğini sorsalar *Büyük şeyler yapmaya,* der. Çiçek Kız bir türlü bilemez, o büyük şeyler ne? Ama ne zaman *Ben de gelebilir miyim?* dese, *Altı yaşına geldiğinde,* der anne.

Güneşli güzel bir gün. Çiçek Kız en mutlusu o gün yeryüzünün. Artık altı yaşında ve *Yaşasın!* O da büyük şeyler yapabilecek sonunda…

*En büyük ve güzel şeylerin, en küçük ve değersiz görülen ayrıntılarda gizli olduğunu hatırlatan gönülden bir hikâye…*