Gül Taştan Ağır

Yolları anladım, göğü tanıdım
Suyun aklından çıkmadım hiç
İçi oyulmuş uzun bir kederden
Kalbime akan ırmaklar bilinsin

Dünya bir gülden düşen sözler
Yapraklardı solmuş senin`çin
Çok isterdim evlerin boşluğu
Ben gidince büyürmüş densin