Gönlümden Gönlüne Mektup Olup Geldim

Küçük bir çocuk gibi köşeye oturup, inatla ve de avazım çıktığı kadar “ÖZLEDİM, ÖZLEDİM, ÖZLEDİM diye saatlerce ağlayasım geliyor. Sen gittin gideli içimdeki darlık bazen daha da şiddetleniyor. İşte o anlarımda mektupların imdadıma koşuyor. Senden bir soluk, bir nefes olan mektupların canıma can, nefesime nefes oluyor. Sensizliğe mahkûm gönlüm her mektubunla kanatlanıyor.