Genç Osman

Saltanat yolu en taze güllerle süslense, yolun sonu görkemli ve mis kokulu bahçelerde sürülen sefalara çıksa da toprağının altınca nicelerinin kanını saklardı. Cihan bu güllerin kokusuyla mest olsa da günü geldiğinde tersten esen bir rüzgâr, saltanat uğruna dökülmüş olan kanların kötü kokusunu er ya da geç açığa çıkarırdı.
Genç Osman; orduda inkılaplar yapmak isteyen, cetleri gibi zaferden zafere koşmayı arzulayan genç bir padişahtı. Saltanatını elinden alacak kimse kalmasın diye, kardeşini katletmeyi göze aldı. Ne var ki kader, karşısına hasta ve âciz amcasını çıkardı. Bundan böyle ömrü de devleti de berbat olacaktı. Zira bu beddua, öldürdüğü kardeşinin son sözleri olarak hafızasına kazınmıştı. 
Kardeşi ve daha nice kardeşler gibi Genç Osman da saltanat yolu uğrunda can verecek lakin rüzgâr, her daim muhakkak tersten esecek ve herkes arkasında bıraktığı kötülüklerle yüzleşecekti.
Ragıp Şevki Yeşim, Genç Osman kitabında tıpkı tarihin içinden doğan bir ses gibi yükseliyor ve sizleri, tarihin karanlık dehlizlerinde nefes kesici bir yolculuğa çıkarıyor. Eser; tarihini eksiksiz ve doğru şekilde öğrenmek isteyen, bunu yaparken de bir romanın sürükleyici akışına kapılmayı arzulayan herkesi sayfalarına davet ediyor. 
Bir şah-ı âlişan iken
Şah-ı cihana kıydılar,
Gayretli genç aslan iken
Şah-ı cihana kıydılar.
...
Ey dil ciğerler oldu hun,
Derdim bir iken oldu on,
Kan ağladı ehli fünun
Şah-ı cihana kıydılar.