Gavara

Ne muhteşem bir yok oluştu bizimkisi
Büyük bir melon şapkaya benzeyen adalar gibi
Yavaşça bıraktık görünürlüğümüzü, sisin ardına

Ben ve özlemin 
Karanlıkla sevişen iki sevgili gibi
Tutulduk bir yakalanma korkusuna