Tükendi
Gelince Haber VerMüzik dinlemem ama film seyrederim, ne olursa. Bulduğum pirinç borulardan bir düzenek kurdum. Eski gözlüğümün bir camını mercek ettim. Kalan boşlukları bakır parçalar ve kil toprakla kapadım. Aydınlık gittiğinde, sobanın alevini makineme ışık edip, doğumumdan sonra çekilmiş ama benden fazla eskimiş, bozuk görüntülü filmlerimi seyrediyorum. Ses olsaydı da, o filmlerden çıkmazdı sanıyorum.
Genelinde mutlu bir insan sayılırdım ada öncesinde; adada hiç mutsuz değilim. Bir denge tutturdum, bir keyif yakaladım ve tabii huzur. Sessizce ve hareketsizce, geçmişimden kalanlarla yaşıyorum adada. Sessiz ve sakin, rüzgârı bile esmeyen adada. İnsanlara yakın ama insanlara uzak adada, adamda.
Ve uyuyorum.
Uyuyordum yani; ta ki O’na kadar.
