Tükendi
Gelince Haber VerAyse hizli hizli, heyecanla surduruyor konusmasini. "Hastanede kiminle karsilastim biliyor musun?" Nereden bilecek kiminle karsilastigini? Insan her yerde, her zaman birileriyle karsilasabilir. Bir tanidik, bir komsu, arkadas, es dost, koyden birileri. Pek de onemli degildir bu. Daha sonra bir araya gelindiginde, daha uzun boylu konusulur boyle seyler. "Kim?" diye soruyor ilgisizce. Hizli hizli, ayni heyecanla anlatmaya basliyor Ayse. "Hani Rize`de beraber calistiginiz bir kiz vardi ya; Aysel! Onunla karsilastik hastanenin onunde. Ben onu tanimadim, o beni tanimis. Yanima geldi. Konusunca tanidim birden. Kiz kardesi ameliyat olmus, hastanede yatiyormus. Onu ziyarete gelmis Rize`den." Aysel!... Aysel mi? Evet, Aysel... Iste o Aysel... Donup kaliyor birden. Dili tutulup kaliyor. Aysel... Bir hayal, bir dus, bir masal...Evet, bir Aysel vardi. Birlikte dusunu kurduklari bir Masal Ev vardi. Aysel Masal Ev`in masal kizi, masal perisi! Ama masallarda kalmisti, masal olmustu.
