Tükendi
Gelince Haber VerBen umut yamaçlarından geçen bir yolcuyum; nefsimin labirentlerinde dolaşan bir gezgin, şüphe uçurumunun üstünde bir ışık ipinde yürüyen bir arayıcıyım. Seni arıyorum; gözyaşlarının kuytusunda, sabahın parmakları arasında sallanan bir çiçekte, yokluk rüzgârına direnen titrek bir mum gibi dua eden yaşlı bir kadının fısıltısında…
Kaç kez uyudum, kalbim adını yastık belledi; kaç kez, göğsümün dalları arasından yükselen bir nida ile uyandım:
Yürü! Çünkü seninle hakikat arasındaki mesafe, bir anlık kesinlikten ibarettir.
