Dünyanın Güzel Birşeyi

sessizlik, geceye bakan çavlan gibi akıyor kentin sırtında
durduğum yamaçta gittikçe alçalan dolunay. gölgemde hala
kambur bir susmayla iniyorum hışım içre duvarlardan
ben değil miydim odalardan odalara nefessiz koşan?