Çünkü Miyav!

Hava kararınca kuyruğunun ucu lamba gibi yanan bir kedi gördünüz mü? Ne gördük, ne duyduk, diyorsanız hemen bu kitabın ön yüzünü çevirin. Evet, şimdi o kediye çok yakınsınız.

Hikâye şöyle başlıyor; *Çeksene şu patilerini!* diye tısladı Kıtır. Pıtır hafifçe yana kayarak, olduğu yere iyice pustu. Işıktan rahatsız olan kedi, öfkeyle pısladı yine. *Bu gece de uyku yok bana!* Patilerinin üstünde dikilen Kıtır, *Şu kuyruğundaki lamba.* diye söylendi kardeşine.

*Bütün gece yanıp sönerken nasıl uyuyacağım?* Sıkıntıyla iç çeken Pıtır sessiz kaldı. Çünkü sürekli yanıp sönen kuyruğundan o da bıkmıştı. Üstelik kuyruğunun neden yandığını bilmiyordu.