Çocuklar ve Çiçekler

Çocuklar ve Çiçekler Kısa Özet

Leyleklerin geldigˆini go¨ren c¸ocuklar, hep bir agˆızdan, *c¸ic¸eklere bakın c¸ic¸eklere bakın* diyorlar.

Kayısı, erik, s¸eftali agˆac¸ları baharın parlak mu¨jdesiydiler. Bu mu¨jdeyi anneler de duyar, C¸oban Yıldızı da. Taha da Yusuf’la secdeyi getiren de. Gu¨nes¸se mu¨jdenin ruhlara verdigˆi seher ıs¸ıltısını bu¨yu¨tu¨r ic¸inde. Ay, zaten kutlanmıs¸tır, bo¨lu¨nmu¨s¸ ikiye, sihirli tabiat go¨zu¨yle bunu gu¨nes¸ de go¨rmu¨s¸tu¨r.

Ay, bir daha bo¨lu¨nmeyi bekler. Bir daha ister Mesih diliyle soluklanmayı ve baharı, c¸ocukların titrek kalbinden sorar. Baharı ihtiyarlardan sorarlar. C¸ocuklar I·smail’i garipser. I·smail, hic¸ konus¸maz. Bahar mu¨jdesi tas¸ıyan go¨zlerine baktıgˆınızda vakti o¨zlu¨yorum, der gibidir.