Tükendi
Gelince Haber VerDilden dökülen kelimelere kanma,
Kalpten dökülen ne zehirler vardır insanda.
O ates¸ sen mum,
Erirsin bas¸ ucunda,
Kanma o ates¸in sıcaklıgˆına.
Dört elle sarılmıs¸ken hayata,
Hayalleri dört duvar arasında yok olup gitti.
Evladının kokusu zehir oldu ona,
Hayatın sevgiye muhtaç bırakabilecegˆini nereden bilebilirdi…