XXXO zaman Sezai Karakoç değildi sankiDenizin kendisiydi konuşan Pendik’teOrdusuz bir Alparslan gibiVe son kahraman gibiBinbir mücevher dağıtan medleriyleVe baktık geleceğe uzanmakta kolların işaretiKabaran göğüsten kopan tarihi kelimelerleVe güneş parlayınca üstümüzdeŞikayet ettik güneşten de.
