Belki

Sema Soykan bu kez, direnci hiç bitmeyen, vatan sevdalısı bir halkın destanını yüceltmek için, cesaretle yazıyor.

Belki, Kıbrıs’ın 1958’de fikren, 1963’te kalemle, 1974’teyse kanla yazılan tarihini ustalıkla resmediyor. Adada Türklerin yaşadığı sıkıntıları iz bırakacak, nefes kesici bir romanla hatırlatıyor.

Bu romanda, uzun araştırmalarla ulaşılmış, bazıları unuttuğumuz, bazılarıysa bizlerden saklanmış gerçekler var; Kıbrıs halkının tarifsiz acıları, ikiye bölünmüş geçmişleri, umutları ve ayakta kalabilme kudreti var; acımasız savaşın, kederli zorunlu göçün, işkencelerle dolu siyasi planların, gizli teşkilatların ve halk isyanının gurur ve gözyaşlarıyla okuyacağınız destanı var.
Ve elbette aşklar var… Kimi imkânsız, kimi zamansız, kimi plansız. İngiliz Sarah’ın, Kıbrıs Türkü Sevgi’nin ve anavatandan gelen mücahit Yiğit’in kuşaklar boyu, iç içe geçen eşsiz hikâyesi var.

“Sema Soykan’ın önceki romanları Keşke, Adsız Roman, Kilit Taşı ve Öteki Şeylerin Tarihi kitabını okuyana kadar bildiğimi sandığım bazı şeylerin bilmediğim taraflarını öğrendiğimde nasıl heyecanlandımsa, bir aşk öyküsünün yanı sıra Kıbrıs’a dair titizlikle incelenmiş tarihi gerçekleri öğrendiğim için de aynı heyecanı duydum. Çünkü Soykan öykülerini, okurlarına bir tarihçi dikkati ile araştırdığı gerçeklere dayandırarak sunar. Okurları roman okumanın tadını yaşarken, çok değerli bilgiler kazanır. Bir okur için de bir taşla iki kuş vurmak, tam da buna denir bence. Belki’yi sizlerin de aynı heyecanla okuyacağınıza eminim.”
Ayşe Kulin