Tükendi
Gelince Haber VerÖlürüm sevdiğim zehirim sensin.
Evvelim sen oldun, ahirim sensin.*
-Neşet Ertaş
Ali, daha küçük bir çocukken dost bildiği Oğuz`la ve onun karamel kokulu kız kardeşi Ece`yle tanışmıştı. Oğuz`un artık iki kardeşi vardı. Ece, Ali`nin hem en iyi arkadaşı hem de sırdaşıydı. Genç kız, 15 yaşına girdiğinde her şey yerle bir oldu. İnançlarına sadık olan Ece, Ali`yi kendine haram bildi; gözlerini, sözlerini, tebessümünü bile sakındı Ali`den. Ali, onu başka kızlarda unutmaya çalıştı. Ece, kitaplara sığındı. Her gün birbirlerine rastlar, canları yanar, kalpleri titrerken, nasıl uzak duracaklardı? İpler kopmak üzereydi. Koptuğunda her şey birbirine dolanacaktı. Ece, *Ağabey* demek zorunda olduğu bu sarı saçlı, safir gözlü adamı sadece Allah`a anlatabildi. Allah, olmayacağı bile oldurandı...
Ona, *Haram* oldum. Ona, *Ağabey* oldum. Ama asla, *Yâr* olamadım. Helal olmayacak kadar uzak, haram olamayacak kadar yakındım.
