Ay Batarken Gün Doğarmış

Ay Batarken Gün Doğarmış Kısa Özet

Buz su olur su bug, asli sudur. Ses söz olur, söz musiki, asli sestir. Söz sese karisir siir, siir sesle kucaklasir musiki olur. Daglarin kari çöllerin kumu var. Karin sogugu da yakar, kumun sicagi da. Soluk gibi. Üflersin üsütür, üflersin isitir. Üsümek de isinmak da hayatin varligini yansitir. Hasret oduna yanan yollara, kirlara düser dillenir, gurbet acisina katlanan daglara, karlara bakar dertlenir. Sogugun yakiciligi sicagin yandiriciligi, insanin acisini dilden dile sizisini, gönülden gönüle akitir. Hikmeti ahenkle dillendiren siir, ahengi ezgiyle evlendiren besteye dönüsür dilerde düser. Bazi güfteler bestesiz de güzeldir. Ebediyyen sevecek cân onu, cânân olarak.