Aslında

Cemal Cengiz Gürkan şiir evrenimize *Alaca Kuş Ağıtı* adlı kitabıyla girmişti. İlk kitap için oldukça güzel şiirler söylüyordu. *Boynunu büken bir çiçeğin duruşuyla*, *kayıt düşüyordu defterine*.
*Gülü yudumluyordu*. Vicdanın ve derinden derine bir başkaldırının şiiriydi Alaca Kuş Ağıtı.
 
İkinci kitabında yatağını derinleştirerek geliyor sevgili Gürkan. Daha kısa ve daha yoğun şiirler söylüyor. Suları daha gümrah...
*Gözyaşının yanında haddini bilen okyanustur şiir*, diyor bir dizesinde. Öyledir! İkisi de tuzlu sudur sonuçta; ama biri acıdan damıtılır ve vicdandan süzülür gelir. O nedenle aza çoğa bakılmaz şiirde, öze bakılır.
Cemal Cengiz Gürkan için aranızdan bir yer açın.