Aşk-ı Gümüş Hasret’in Evi Nerede

Binlerce tümcem var usumda /sevgiye yazılmaya aday
Sevgim /küllenmiş sevdalarda / için için kan ağlar

Gönlümün orkestrasında bir konserdi sana sunduğum soloda yalan da olsa bir alkıştı umduğum. Sen şarkıca bilmiyorsun sırma saçlım ve salonu terk ediyorsun. Bu şarkının meyanında ağlayabilirim ama gitmeyi seçersen seni ayakta alkışlayabilirim. Bilesin ki sen bende var oldukça gönlümde bitimsiz ritim, dudaklarımdan dökülen nakaratlı nağme, ömrümün ilk güftesi ve son bestesi olarak kalacaksın...

detone’den /sürtone`ye /bemol’den /diyeze
tüm notalar senden yana

nasıl olsa
ben ne denli güfte yazsam/ bestelenmeyecek
boşuna şarkı beklemek

yüzüne hasret
dudak kıvrımlarına şarkılar kıvrılmış
sil`me!

vuslat; çalsınlar!