Aşk-ı Eda

Ben bu hayatta
En çok çocuk olmayı sevdim...
Öylece hesapsız rüzgâra karşı
Delice koşmayı sevdim...
Ellerim yaralanınca
Her düşmemde
Sızlana sızlana acımaları sevdim...
Büyük dünya içinde küçük olmayı sevdim...
Her canım yandığında
Masumca anne diye ağlayan
Yanlarımı sevdim...
Dışarıda hava eksi bilmem kaçken
Ben çocukça yanmayı sevdim...
Herkes yağmurdan ıslanırım diye kaçarken
Ben küçük avuçlarımla
Damlacıkları yakalamamı sevdim...
Bir oyuncağım bile yok`ken
Dünyayı kendime oyuncak yapmayı sevdim...
Alın büyükler kirli dünya sizin olsun
Ben tertemiz çocuk olmayı sevdim...
Yüreğimdeki çocukluğumu
Yüreğime koyup
Masumca yüreğimden
Çocukça uyumayı sevdim...

kürşat turan