Tükendi
Gelince Haber VerToprak sende sürüldü, tohum sende saçıldı
Yumuk yumuk gözlerim sana sende açıldı
Herkes gibi ağladım ben de belki doğarken
Belki güne geç kaldım, belki de geldim erken
Bebek oldum belendim öğütülmüş toprağa
Büyüdüm çocuk oldum elim erdi yaprağa
Bilmedim neye yarar, neler var yüzde, binde
Körebeler oynarken kör duvarlar dibinde
Saklananı aradım, akşamda koyak koyak
Yıldızlara bakarak yürüdüm yalınayak...
Ey Barak! Sensin benim doğduğum köyüm Barak
Yavan aşım, ekmeğim, doyduğum köyüm Barak
Kağnılar gidiyorken şafak vakti Kepir’e
Uyanırdım uykudan, sıçrardım birdenbire
En mahmur gözlerime sürerken ellerimi
Sanki sever, okşardım uyanan kaderimi
Bir elimde anamın dürdüğü dürüm vardı
Bir elimde değneğim belki boyum kadardı
Kırda serin suyunu özlerken kuyuların
Koşardım peşlerinden körpecik kuzuların
Ne var, ne yok bilmeden hangi geleceğimde
Yapayalnız yaşardım çocuksu yüreğimde
Ah barak! Sensin benim bulduğum köyüm Barak
Er ömrümde en mutlu olduğum köyüm Barak...
