Tükendi
Gelince Haber VerBir varmış bir yokmuş, diye başladı hep masallar. Öyle ya hem var hem yok okuduklarımız, dinlediklerimiz.
Develeri tellal edip, sinekleri berber yaptık yıllarca. Annemizin beşiğini de tingir mingir salladık.
Annem çok masal anlatırdı bana küçükken. Her gece yatarken bir dudağı yerde bir dudağı gökte olan bir devin masalı ve onun mucizelerini dinledim. Belki bildiği 3 tane masaldı ama onları değiştire değiştire anlatırdı. Her ma-salın sonunda hadi bakalım yarın buradan geçeceklermiş derdi… Çocuk aklı işte, saatlerce kapının önünden geçecek a kocaman devi beklerdim uslu uslu.
O dev kapının önünden hiç geçmedi ama ber a heyecanımı hiç kaybetmedim. Hep benim de masallarım olsun istedim. Keyifle, merakla okunan masallar. Bu bir başlangıç olsun, gerisi gelsin.
“Gökten 3 elma düşsün biri yazanın, biri okuyanın diğeri dinleyenin olsun.”
