Tükendi
Gelince Haber VerKâğıdım, kalemim ve ben...
Bir de olmazsa olmazım sen varsın şu daracık odam, geniş yüreğimde. Biriniz olmazsa olmaz; bir yanım eksik kalır. Hepsinden önce ben, ben olmam. Susmasın derinlerden dökülen keman seslerim. Bitmesin masamdaki tavşankanı çayım.
Daha ne isterim?
Varsın fırtınalar kopsun alabildiğine; yeter ki, donuk kış güneşi, süzülsün penceremden, aydınlatsın şu loş dünyamı. Kapatın kapıları; karışmak istemem dışarıdaki kasırgalara bir saman çöpü gibi... Yok olacaksam sendeki yalnızlığımda yok olayım.
Ürkmem hiçbir şeyden. Sabrım güç verir bana sensiz yetimliğimde. İsteyemem kaderimin benden aldıklarını; vermez ki geri!
Yaralı dönmüşsem eğer savaş safından, ümitlerimle doldururum bende kalan boşluğunu. Hasretin acısını da, sensiz kaldığımda öğrendim.
Ya kimselerimin içinde yalnız kalmışımdır ya da yalnızlığımda kimsemle...
