Tükendi
Gelince Haber Ver*Kolaysa vazgeç* der gibi bir gülüşü olduğunu söyledi Efe. İmkânsız aşkını başka kollara emanet ederken… Ömründen ömür gitti… Adı Asya’ydı. Birkaç cümle döküldü Asya’nın dilinden: *Gitmem gerek* dedi ve gitti.
*Mavi düşleriyle avunan yalnızlık içimi parçalıyor. Sensizliğe yaklaşmak uyandırıyor içimdeki çığlıkları.
Sesim çıkmıyor...*
Asya ile Efe’nin tertemiz aşkı ve bu aşkın üzerine kara bir bulut gibi çöken Ferit…
Tüm okuyucuların kendinden bir şeyler bulabileceği, çaresizliğin pençesinde kıvranan bir sevda hikâyesi…
