39. Koğuş

39. Koğuş Kısa Özet

Zahmetin rahmete inkilabının gerçeğini bilmek isteyenler için, 39. Koğuş!.. Soğuk ve loş zindanı, zahmet ve meşakkat değil, rahmet ve şecaat yerine çeviren mahpusların romanı...

"Ben ve benden önce tahliye olan tüm arkadaşlarım, cezaevi imtihanını şimdilik bitirdik. Allah`ın izniyle İslami hizmete kaldığım yerden devam etmek için gönlüm kırık, yüreğim buruk, gözlerim yaşlı bir şekilde sizden ayrılacağım. Birlikte olduğumuz müddet boyunca sizden birçok şey öğrendim. Sayenizde birçok tecrübe edindim. Sevgi, fedakarlık, bağlılık, itaat gibi hasletlerin mücessem halini sizin şahsınızda gördüm. Eğer bende size birşeyler verebilmişsem, ne mutlu bana! Biliniz ki, cezaevi güzel hasletleri alıp verme yönüyle bulunmaz bir yerdir. Çünkü her bir kardeşin birbirinden güzel hasletleri, istifade edilecek çok güzel yönleri vardır. Bu yüzden birbirinizi örnek alıp kendinizi sürekli geliştirmeye çalışın. Burada, Allah dışında birbirinizden başka dostunuzun olmadığını bilmelisiniz. Bu nedenle birbirinizi daha çok sevin, birbirinizle daha çok kenetlenin ve Allah`ın rızasına uygun bir kardeşlik ortamı yakalamaya çalışın. Yardıma ihtiyacı olan kardeşlerinizin elinden tutun. Çünkü burada hepiniz birbirinizden sorumlusunuz."