Ceza yargılaması bir süreci ifade etmektedir. Bu süreç, bir suçun işlenmesi ile başlar ve Devlet ile fail arasında gelişen çok sayıda aşamayı kapsar. Burada suçun işlenmesi ile devlet ve fail arasında bir ilişki ortaya çıkmakta ve bu ilişki bir süreç içinde gelişmektedir.Bu ilişki suçun ve failinin tespit edilmesinden başlayarak verilecek hükmün kesinleşmesine ve hatta bazı hâllerde uygulanacak yaptırımların infazına kadar gitmektedir.
Ceza yargılaması bu anlamda pek çok aşamadan geçmektedir. İşte bu noktada, ceza yargılama sürecinde “yok hükmünde” sayılan bazı işlemlerin ve hallerin varlığı gündeme gelebilmektedir. Ceza yargılamasında bu yokluk hali, yapılan işlemin, verilen kararın “yok hükmünde” sayılmasını gerektirebilmektedir.
Eski hale getirme kavramı, kusur olmaksızın bir işlemin yapılması konusunda yasal düzenlemede belirtilen bir süreyi geçiren kişinin, sürenin kaçırılması nedeniyle doğacak sonuçların doğmaması ve sürenin kaçırılmış sayılmaması halini ifade eder.
Bu çalışmada; yok hükmünde uygulaması ve eski hale getirme kurumu ile ilgili konular incelenmiştir.
Belirtilen konular uygulamada sık karşılaşılan sorunlar, öğretideki görüşler, yüksek mahkeme kararları ve uygulama çerçevesinde analiz edilmiştir.
