Kainatın Varoluşu - 2

Kainatın Varoluşu - 2 Kısa Özet

Kur’an’ın Hadid suresi 3. ayetinde: *HU (O), yani HU, Evvel’dir, Ahir’dir, Zahir ve Bâtın’dır* ifadeleri yer alıyor. Ayrıca: *Küntü kenzen mahfiyen* diyerek başlayan bir kutsi hadiste ise: *Ben gizi bir hazine idim. Bilineyim istedim de bilinmekliğim için tüm yaratılmışlarla birleşip, zuhura geldim* diyor

Bu ifadelere göre başlangıcı ve sonu bilinmeyen yani ezeli olarak var olan nur halinde bir Ruh-ı Azam (Büyük Ruh) var. Öyle ise: Ezeli olarak var olan Büyük Ruh’un, zâhir (görünen) ve bâtın (görünmeyen) iki vasfı var.

Ayette zikredilen *Bâtın* olan vasfı, *Mutlak* olan Zat’ı işaret eder ki, O, hiçbir zaman görülmez. O, bizim özümüzdür. Yani ana rahminde iken bize üflenen ruhtur. (Sad, 72) Ana rahminde iken üflenen bu ruh, Mutlak Zat’ın *ilim, irade, kudret* gibi tüm genetik özelliklerini üzerinde toplamış olan ruhtur. Bir başka deyimle bu ruh herhangi bir canlının yaratılış gayesine göre ete-kemiğe bürünmüş ve o varlıkta kendisini gizlemiş ve bâtın olmuştur.

Ayette zikredilen *Zâhir* olan vasfı ise, *Her an değişebilen* Mutlak Zat’ın sıfatı olan *Allah*ı işaret eder ki, O, her varlıkta başka başka sıfatlarda tecelli eder ve biz bu sıfatların tümüne birden *Allah* diyoruz. Bir başka deyişle her an değişebilen bu vasfı Mutlak Zat’ın *ilim, irade, kudret* gibi tüm genetik özelliklerini ihtiva eden ruhun, her varlığın yaratılış gayesine uygun olarak, ete-kemiğe bürünmüş ve o varlık sıfatında zâhir olmuş halidir. Zâhir olan bu sıfatların tümü birden *Allah*tır. *Allah* ise, Mutlak Zat’ın sıfatıdır.
Bu genel tanımın nasıl meydana geldiğini bu eserin yaratılış bölümünde görebilirsiniz!...