Yeryüzüne Vuran Telaş

Yeryüzüne Vuran Telaş Kısa Özet

Artık gecelerin sessizliği yok
Issız orman da eskide kaldı
Yapyalnız, gümüşten kumsalda
Yürüyüşüm bir masal şimdi

Geçmişine ihanet eden arkadaşlarım yok
Bir yalnız ağaçtım zaten zaman’da
Kendi yolunda, ihanetsiz, kimsesiz

Yol kıyısında küçücük Buda
Ey benim üstü çizilmiş çocukluğum
Annesizim annesizim sevgilim,
Sevgilim, yaşanmamış gençliğim