Küresel Ekonomik Kriz ve Yeni Dünya Düzeni

Küresel Ekonomik Kriz ve Yeni Dünya Düzeni Kısa Özet

Muammalara birebir cevaplar bulmak yerine Yeni Dünya Düzeni projesinin judeo-Hristiyan teolojisine, siyaset felsefesine ve ekonomi politikasına bir bütün olarak bakmak, Waterloo Savaşı (1813-1815) ile başlayan ve Eylül 2008’e kadar devam eden bir finansal *success story*yi tam olarak anlamak gerekir. Türkiye, Osmanlı liberalizmi (1838-1914) ile Cumhuriyet döneminde (1946-2010) küresel finans sisteminin *düşük kur-yüksek faiz* lobisi sayesinde kontrol altında tuttuğu *eksen ülke*lerden biridir… Türkiye’nin en büyük sanayi kuruluşlarında yaptığım çeyrek asırlık orta ve üst düzey finans yöneticiliğinde öğrendiğim iki temel unsur: 1- Ekonomik ve finansal operasyonlarda *tesadüf* diye bir şey asla mümkün değildir. 2- Oligarşi asla açık delik bırakmaz. En azından finans elitizminin 200 yıllık *sagasini* böyle. Bugün şöyle bir resimle karşılaşıyoruz. Ülkeler ne kadar varlıklı ve etkin olurlarsa olsunlar Yeni Dünya Düzeni *kurumları* dışında bir yol izlemeye koyulurlarsa *paryalaştırılmaktadır.* Şöyle de denilebilir; ya Hannah Arendt’in tarifine uygun olarak bir statüyü seçeceksin, *bilinçli parya* olup bir azınlık /elit geleneğine tabi olacaksın, ya da *marjinal* olmayı kabullenip *paryalaştırılanlar*dan olacaksın. Çünkü Kafka’nın işaret ettiği, kişisel hakların tanınması yalnızca ferdin/tek başına hareket eden milletlerin gayreti ve gücüyle gerçekleşmez. Bu sebeple Arendt bir cemaate, bir halka mensup olmayı ve o mensubiyetin içinden diğer bir grup ya da millet ya da cemaatlerle yan yana olmayı uygun bulur. Elbette parya geleneği bir azınlık geleneğidir. Aksi yolu seçenler üzerine *mania*lar gönderilir.