Ahmet Hamdi Tanpınar Ebediyetin Huzurunda

Ahmet Hamdi Tanpınar Ebediyetin Huzurunda Kısa Özet

"İnsan kaderinin büyük taraflarından biri de, bugün attığı adımın kendisini nereye götüreceğini bilmemesidir. Baki`nin Fatih Camii`nde fakir bir müezzin olan babası, oğlunun Türkçe`yi kendi adına fethedeceğini, sözün ebedi saltanatını kuracağını; Nedim`in anası, Türkçe`nin ikliminde oğlunun bir bahar rüzgarı gibi güleceğini, onun geçtiği yerlerde bülbül şakımasının kesilmeyeceğini, ağzından çıkan her sözün ebediliğin köşesinde bir erguvan gibi kanayacağını biliyorlar mıydı? Bunun gibi, Malazgirt Ovası`nda döğüşen yiğitler, kılıçlarının havada çizdiği kavisin, bütün ufku dolduran nal şakırtılarının, Sinan`ın, Hayreddin`in, Itrî`nin, Dede`nin dünyalarına gebe olduğundan elbette habersizdiler. Kader, insan ruhu bir tarafını tamamlasın, yaratılışın büyük rüyalarından biri gerçekleşsin diye, onları bu ovaya göndermişti. Yaratıcı ruhun emrinde idiler, onun istediğini yaptılar"

- Ahmet Hamdi Tanpınar